41 წელია რაც დავიბადე,ვცხოვრობ,ვმოღვაწეობ და პასუხგაუცემელი კითხვები მაინც ბევრი პასუხგაუცემელი კითხვები დამრჩა…ახლა ყველაფერს უფრო პრაგმატულად ვუყურებ,არაფერი აღარ მაკვირვებს,და ცოტა უაზრო გახდა ეს ერთფეროვნება.ოჯახი,ქმარი მყავს რომელთანაც სექსი აღარ მაქვს.შვილები,ახლობლები,რავიცი ერთი სიტყვით რომ შემხედონ სრულყოფილი, ძლიერი და ოჯახის ქალის შთაბეჭდილებას ვტოვებ,არა კი არ ვტოვებ ვარ,ალბათ ძლიერიც ვარ…მაგრამ ვინ იცის გულში რა ხდება.მოვყვები ცოტას ჩემზე.
წეღანაც ავღნიშნე,ქმარი მყავს რომელთან სექსი არ მაქვს მეთქი,”დაჟე” ეგეც არ ვაკმარეთ,ცალკე საწოლებში გვძინავს,ალბათ გავცილდები.მყავს საყვარელი,რომელთანაც დავდიოდი მაშინ როცა მინოდა.სხვათაშორის მშვენიერი აქტი გვაქვს,მაგრამ ახლა უკვე ისე ვარ გასარკვევია ვინ ვის ჟიმავს…ისე მომწყინდა,უაზროა,საწოლში ისეთებს მელაპარაკება მგონი მალე ყურსასმენებით დაუწვები)არა აშკარად სხვა მინდა რამე,ეხლა რომ წავიდე ოჯახიდან,არა არც წავიდე,ქმარი რომ გავუშვა,უბრალოდ მძიმე იქნება შვილებისთვის,მძიმე რა..არ ესიამოვნებათ.
-რაზე ფიქრობ?
-მოიცა ფიქრის უფლება არ მაქვს?
-როგორ არ გაქვს მარა,ასეთ დროს მაინც დამითმე მთლიანი შენი თავი,ბოლომდე ჩემი იყავი რა…
– ოო ეს უკვე დიდი პრინციპისკენ სწრაფვას გავს,ხომიცი არ მიყვარს ტყუილები,ისიც იცი შენთან რის გამო დავდივარ.რამე რომ შეგეშალოს დაუფიქრებლად გაგაქრობ ჩემი ცხოვრებიდან ისე რომ ვერც კი მოხვალ აზრზე…
-კი ვიცი,კარგი მორჩი რა,მოდი ჩემთან.
ეს დღეც დამთავრდა,ჩავიცვი,და წამოვედი,ის იწვ,არც კი შემიხედია,ზევიდან რომ არის ხოლმე ლამისაა თვალები დავხუჭო.
სახლში რომ მივედი უკვე საღამო იყო,ქმარი ფეხბურთს უყურებდა,უკვე მძულს ფეხბურთი,გამომხედა და მითხრა ხვალ ახლობელთან მივდივართო,მეთქი მარტო წახვალ მე ბავშვები მყავს თქო,არაფერი უთქვამს,დავიცვალე და ფბ ჩავრთე…
რამდენიმე დღის წინ გავიცანი ერთი ადამიანი,არ ვიცი რატომ,ალბათ ეგეთი ბუნეა აქვს,გულჩვილია,ბავშვური და რავიცი,ერთი სიტყვით მენდო და მეც ვესაუბრები…პატარა და ბავშურად მეკაჩავება,ცოტაკატეგორიუია და ძალიან ეჭვიანი…თუ მომწყინდება უეჭველი დავბლოკავ,ისე არამგონია რავიცი…ესე მეუბნება არ ხარო შენო ძლიერიო,გულში სულ სხვანაირი ხარო!…
ჩემი ცხოვრება ამჯერად დალაგებულია,არ ვეძებ პრობლემას,ვიქნები ისე როგორც ვარ,ცოლი,მასწავლებელი,დედა და საყვარელი…
ვუძღვნი ერთ საინტერესო და არაორდინალურ ადამიანს!